Τεμπλ

(Temple). Οικογένεια Άγγλων ευγενών. Τα κυριότερα μέλη της είναι: 1. Γουλιέλμος (1555 – 1627). Φιλόσοφος. Στην εποχή του είχε πανευρωπαϊκή φήμη. Το 1597 εξελέγη βουλευτής αλλά αργότερα αποσύρθηκε από την πολιτική και αφιερώθηκε αποκλειστικά στη φιλοσοφία. Διετέλεσε πρύτανης στο πανεπιστήμιο του Δουβλίνου. Έγραψε Διαλεκτική (1584), Λογική ανάλυση των ψαλμών (1605) κ.ά. 2. Ιωάννης (1600 – 1677). Πολιτικός. Γιος του προηγουμένου, μέλος της ιρλανδικής Βουλής από το 1642. Το 1646 έγινε μέλος της βουλής των Κοινοτήτων και διετέλεσε, πολλές φορές, υπουργός Δικαιοσύνης. Έγραψε: Ιστορία της ιρλανδικής επανάστασης, που περιέχει πολλές αποκαλύψεις. 3. Γουλιέλμος (1628 – 1699). Πολιτικός και συγγραφέας. Σπούδασε στο Κέμπριτζ. Χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες διπλωματικές αποστολές στην Ιρλανδία και στις Βρυξέλες. Από την τελευταία αυτή πόλη απελάθηκε από τον Λουδοβίκο ΙΔ’. Το 1668 κατόρθωσε να διαπραγματευτεί με επιτυχία τη σύναψη συμμαχίας μεταξύ Αγγλίας, Ολλανδίας και Σουηδίας. Διορίστηκε έπειτα πρεσβευτής στη Χάγη, όπου προσπάθησε να προσεταιριστεί την Ισπανία και να την πείσει να συμμαχήσει με τη χώρα του. Η πρωτοβουλία του όμως αυτή δεν εγκρίθηκε από την αγγλική κυβέρνηση, που τον ανακάλεσε (1670). Μετά την ανάκλησή του ασχολήθηκε με τη συγγραφή και έγραψε διάφορες λογοτεχνικές και ιστορικές μελέτες. Οι κυριότερες τιτλοφορούνται: Περί των Κάτω Χωρών (1672) και Περί των αρχών και της φύσης των κυβερνήσεων (1680). Ανακλήθηκε τελικά στην ενεργό υπηρεσία και στάλθηκε πάλι πρεσβευτής στη Χάγη, όπου διαπραγματεύτηκε με επιτυχία τον μεγάλης πολιτικής σημασίας γάμο του Γουλιέλμου της Οράγγης με την ανιψιά του Κάρολου B’. Παραιτήθηκε όμως και συνέχισε το συγγραφικό έργο του. Έγραψε τότε τα Ανάλεκτα (1680-82), το αριστούργημά του, καθώς και την Εισαγωγή στην ιστορία της Αγγλίας (1695). Το 1695 κυκλοφόρησε και τα Ποιήματα. Τα άπαντά του εκδόθηκαν σε 4 τόμους το 1814. 4. Ριχάρδος (1699 – 1749). Στρατιωτικός και πολιτικός. Υπηρέτησε στις Κάτω Χώρες και διορίστηκε αρχηγός στην εκστρατεία εναντίον της Κορούνια της Ισπανίας. Το 1742 έγινε αρχιστράτηγος. Προηγούμενα υπήρξε βουλευτής. Αρχικά ήταν οπαδός του Ουόλπολ, έπειτα όμως ίδρυσε δικό του κόμμα, γνωστό με την ονομασία Οι πατριώτες, στο οποίο προσχώρησε το 1735 και ο Πιτ. Το 1737 και 1744 προσχώρησε στο κόμμα των Φιλελευθέρων. 5. Φρειδερίκος (1821 – 1902). Θεολόγος και κληρικός. Γεννήθηκε στη Λευκάδα. Διετέλεσε εξομολογητής της βασίλισσας Βικτωρίας και επίσκοπος του Λονδίνου (1896). Έγραψε αρκετά θεολογικά συγγράμματα από τα οποία τα σημαντικότερα τιτλοφορούνται: Μελέτες και έρευνες (1860) και Σχέσεις ανάμεσα στην επιστήμη και τη θρησκεία (1883). Ο Φ.Τ. ήταν φιλελεύθερος κληρικός γι’ αυτό και υποστήριξε τον Γλάδστονα στην προσπάθειά του να χειραφετήσει την Εκκλησία της Ιρλανδίας. 6. Ριχάρδος Καρνάκ (1850 – 1921). Στρατιωτικός και εθνολόγος. Σπούδασε στο Κέμπριτζ. Διετέλεσε κυβερνήτης της Ρανγκούν και των νησιών Ανταμάν και Νικομπάρ. Ως εθνολόγος έγραψε τα βιβλία: Θρύλοι του Παντζάπ, Η ανθρωπολογία σαν πρακτική επιστήμη και Οι χρησμοί της προφήτισσας Λάλα. Ίδρυσε και το περιοδικό Ινδός αρχαιολόγος (1884). Ο Άγγλος πολιτικός και συγγραφέας Γουλιέλμος (Γουίλιαμ) Τεμπλ (1628-1699).